Στα χρόνια του Φιλίππου Β΄ ιδρύθηκε στην Αθήνα το σωματείο γελωτοποιών, που είχε την ονομασία "Εξήκοντα", από τον αριθμό των μελών του. Πρόκειται για το πρώτο "σωματείο ηθοποιών" της Ιστορίας. Τα μέλη του σωματείου των "Εξήκοντα" συγκεντρώνονταν στο Ιερό του Ηρακλή. Με την πάροδο του χρόνου οι αστειότητες των "Εξήκοντα" απέκτησαν πανελλήνια φήμη, ώστε ο Φίλιππος έστειλε χρήματα στην Αθήνα και παρεκάλεσε να του στείλουν ένα corpus αστείων εγγράφως. Σε ποια γλώσσα γράφτηκαν; Είναι προφανές. Ο Φίλιππος μπορούσε να γελά με τα αστεία των Αθηναίων, που απαιτούσαν υψηλή λεκτική δεξιοτεχνία, (βλ. τη φράση "Αττικόν άλας"), γιατί απλούστατα γνώριζε την ελληνική όχι σαν ξένη., αλλά ως δική του γλώσσα. Στα πρώιμα εκείνα χρόνια, μόνο οι Έλληνες είχαν αναπτύξει αυτό που οι Γάλλοι ονομάζουν humeur και το οποίο προέκυψε εκ του ελληνικού "χυμός", μέσω του λατινικού humor.

Θα μπορούσα να υποθέσω ότι και ο κ. Jacques Bacid, μετά τήν "αμερικανοποίησή" του, θ\' απέκτησε το αίσθημα του "χιούμορ", που διακρίνει τους προηγμένους διανοητικά Αγγλοσάξονες. Δυστυχώς όμως αυτά που γράφει δεν είναι αστεία. Είναι ψέματα. Και το ψέμα στην ιστορία των λαών έχει πληρωθεί πολύ συχνά με βαρύτατο τίμημα σε αίμα. Αντί λοιπόν να τον παραδώσω στον Μώμο, το θεό των σαρκασμών και της γελοιοποίησης, τον παραδίδω στο κριτήριο της Ιστορίας ως ένοχο ιστορικής απάτης και βάναυσης κακοποίησης της ιστορικής αλήθειας.